17.07.2014, 20:43

Od Veselinovića vodenice do SRC Petnica

Prema raspoloživim podacima iz sportske prošlosti Valjeva, reč je o istraživanjima novinara Zorana Tripkovića (1933-2007), prvi plivački klub u Valjevu, pod imenom Radnički, nastao je 1953. godine „posle fuzije sa plivačkom sekcijom SD Mladost“. Već u sledećoj sezoni, dakle 1954, imao je „29 aktivnih članica i članova“, a trener im je bio svestrani Vojin Marković.

Diploma za prvo mesto 1953.

Iz 1953. godine sačuvane su diplome Veljka Budimirovića Brace, sudije Okružnog suda u penziji, koje svedoče o plivačkom takmičenju na bazenu kod Veselinovića vodenice, na reci Jablanici, zapravo delu vodeničkog jaza sa zidovima od betona, stotinak metara udaljenom od njenog spajanja sa Obnicom i nastanka Kolubare kod Valjevske pivare. Na tom bazenu, mnogi su ga zvali „Komejin bazen“, po pokojnom Radojici Veselinoviću Komeji (1907-1977), vlasniku vodenice, koji je naplaćivao i ulaz na bazen, generacije Valjevaca su proplivale, a tu su održavana plivačka takmičenja i prve vaterpolo utakmice.

Braca Budimirović na Komejinom bazenu

Od pionira plivačkog i vaterpolo sporta u Valjevu pomenućemo i Ljubisava Brankovića, Milicu Mijanović-Pantić, Miloja Todorića, pa Jerotića, Savića, Ježeka, Uroševića, Simića, Stevanoviće, Sretena Budimirovića Barona, zatim Živanovića, Stankovića, Janevskog, braću Čeleketić, Roljevića, braću Cerović...

Iz perioda 1953 – 1958, kada Radnički prestaje sa radom a formira se PK Valjevo, pominjemo i takmičenja u Šapcu, na Savi, sa domaćim Partizanom (99:75 za Valjevce), ili Beloj Crkvi u Banatu (domaće Jezero, sa kojim se tradicionalno dobri odnosi održavaju godinama, pobeđeno je 1956. godine (sa 92:69), odnosno sa Slobodom (Užice), koja je u odlučujućem susretu za naziv najboljeg u Ligi zapadne Srbije savladana sa 119:96. Susret je održan 22. avgusta 1954. godine, a rad kluba, posle pauze tokom 1955, obnovljen je 1956. godine, Valjevo je imalo pionirske (Nikola Roljević) i omladinske prvake (Živojin Čeleketić), rekordere (Miloje Todorić)...

Kompleks u Petnici „raj na zemlji“

Uporedo sa plivanjem igrao se i vaterpolo. Putovalo se po Srbiji, stizalo do Subotice i Palića, igrane su utakmice u po mnogo čemu „partizanskim uslovima“. Sve do sredine jula 1983. godine, kada je otvoren kupališni kompleks u Petnici sa olimpijskim, bazenom za neplivače i dva dečija bazena, u prirodnom kompleksu od oko pet hektara, Valjevci su priželjkivali ovakav „raj na zemlji“.         

Škola plivanja

U Petnici sada svakog leta radi Škola plivanja sa obukom neplivača, ali i Škola vaterpola. Od dečaka i devojčica, koji su u Petnici proplivali, formirane su i takmičarske ekipe plivača i vaterpolista (dva kluba) „Valisa“, koje se uspešno nadmeću sa sličnim sastavima u Srbiji. Stasali su i mladi, školovani treneri, poput Vladimira Boškovića, nekada takođe „petnički klinci“. Najviše sportske domete do sada ostvarili su plivači Anđelka Petrović, reprezentativka Srbije i „olimpijska nada“, pa Vanja Petronijević, Tijana Jakovljević, Katarina Jovanović...

Šampioni "Petnica kupa", 2003.

Anđelka Petrović (1992) osvajala je medalje na takmičenjima u zemlji i inostranstvu. Kruna njenih uspeha su medalje sa Juniorskog prvenstva Balkana u Atini i Prvenstva mladih sportista jugoistočne Evrope u Solunu na kojima se po nekoliko puta pela i na najvišu stepenicu pobedničkog postolja posle pojedinačnih i trka ženskih štafeta.                     

Vaterpolo  „stariji brat“

Vaterpolo sekcija DFVR „Partizan“ počela je sa radom u leto 1985. godine, a sa polaznicima su radili „difovci“ Radenko Popović Šnele i Goran Bojičić. Prve golove napravilo je preduzeće „Stefil“ po uzoru na golove u Sportskom centru „Tašmajdan“ u Beograd

Prva generacija obnovljenog vaterpolo kluba

Te 1985. u Petnici je odigrana prva vaterpolo utakmica sa ekipom Garnizona JNA iz Valjeva za koju su nastupali i pojedini tadašnji prvotimci prvoligaških klubova, Mladosti iz Zagreba i dubrovačkog Juga. Za „Valis“ su na toj utakmici, koja se završila nerešenim rezultatom 8:8, igrali bivši košarkaši, fudbaleri i rukometaši: Radenko Popović Šnele (golman), Zoran Avramović Ale, Dragan Simić, Goran Bojičić, Dragoš Kostić, Goran Glišić, Mlađa Ilinčić, Saša Kolarov, Žika Obućina Cipi i Vladimir Branković. Sudio je košarkaš Milan Đurica, takođe DIF-ovac.      

Prve „prave“ vaterpolo lopte u Valjevo su doneli Aca Nikolić Santoro, posle Valjeva, do prerane smrti, živeo je u Čikagu (SAD), koji ih je „ukrao“ na bazenu u Dubrovniku, odakle je motorom „pobegao“, odnosno Sever, prvotimac Mladosti, koji je služio vojni rok u Valjevu, pa je dobio odsustvo da bi otišao do Zagreba.

Valis    

U leto 1991. godine u Petnici je gostovao beogradski Partizan sa svoje dve ekipe, koje su predvodili trener Siniša Belamarić i tadašnji reprezentativni golman Milorad Krivokapić, sada predsednik VSS. Dve godine kasnije, u leto 1993, i zvanično je osnovan Vaterpolo klub „Valis“ uz pomoć UFK „Valis“. U prvoj generaciji vaterpolista igrali su braća Aca i Dejan Mladenović, braća Srđan i Gane Marković, Vojkan Madić... Kasnije su ekipu dopunili Aksentije Mitrović, Marko Popović, Nemanja Jotić... Iz klupske Škole vaterpola stigli su Milan Vasiljević Čaki, Boban Marinković (golman), Saša Maksimović, Marko Miletić, Bane Todorović, Aca Radojević, pa Dušan Panić, Mikša Anđelić, Aca Rakić, Nikola Jotić...     Među njima najviše je bilo Petničana, a utakmice u Srpskoj ligi, gde se Valis tada takmičio sa promenljivom srećom, bile su događaj i za Valjevo. Vaterpolisti su danas u Prvoj B ligi, podeljeni u dva kluba – Valis i Valis 93!