12.07.2016, 13:09

Čestitamo, zahvaljujemo, predlažemo...

Ovih dana, posle vidovdanskih školskih svečanosti, na kojima su u našim osnovnim i srednjim školama najboljim đacima uručena zaslužena priznanja, svedoci smo svečanih prijema i nagrada koje za dobitnike Vukovih diploma organizuju gradonačelnici i predsednici opština, divnih programa na kojima Ministarstvo prosvete, nauke i tehnološkog razvoja,  zajedno sa „Politikom“, nagrađuje đake generacija, prijema na Belom dvoru , takođe za učenike generacija, svečanosti koju organizuje Fondacija „Dragica Nikolić“,  prijema koje na primeran način prave pojedine društveno-odgovorne organizacije poput  Valjevske pivare i sličnim manifestacijama.

 

Kao profesor Valjevske gimnazije, a mislim da delim mišljenje većine mojih kolega širom Srbije, srdačno čestitam najboljima među najboljim učenicima i želim im još puno uspeha u nastavku njihovog obrazovanja u srednjim školama i na fakultetima i daljem kreativnom iskazivanju kroz mnogobrojne oblike i mogućnosti koje neguju i upražnjavaju naše srednje škole i fakulteti i na svim konkursima, smotrama, takmičenjima ... koja organizuju stručna društva, fondacije i druge organizacije.

 

Isto tako mislim da svi zajedno dugujemo jedno veliko HVALA svim navedenim institucijama i društveno-odgovornim organizacijama za pažnju ukazanu najboljim učenicima i sredstva izdvojena za njihovo nagrađivanje kojima dokazuju da njihova dostignuća uvažavaju i da poštuju njihov višegodišnji trud, sistematičan rad i vanserijske rezultate u nastavnim i vannastavnim aktivnostima.

 

Međutim, sve rečeno bi bilo slatkorečivo i nekritično ako ne bih ukazao i na preterivanje  u nagrađivanju pojedinih grupacija učenika koji su,  nesumnjivo zaslužene nagrade za isto postignuće dobili  po dva, tri, pa i više puta.

 

Ali, želim da ukažem i na neke, konkretno dve, populacije učesnika istog procesa koje su u svemu ovome ostale potpuno nezapažene, takoreći zaboravljene od svih tih fondacija i organizacija. Tu pre svega mislim na mnogobrojne pobednike državnih takmičenja u znanju, od kojih je jedan broj postigao i međunarodno vredne rezultate, a koji najčešće, sem diploma, nisu dobili nikakve nagrade, ili koji su, u neku ruku, diskriminisani i ostavljeni bez ikakvih priznanja u odnosu na učenike koji su postigli identične rezultate, a nagrađeni srebrnjacima, lap-topovima, novčanim  i drugim nagradama. Posebno želim da naglasim da se niko nije setio da nagradi i naše kolege nastavnike – mentore koji su vredno radili sa nagrađenim učenicima i deo sebe utkali u postignute rezultate, a kojima bi makar pominjanje njihovih imena i besplatno „hvala“ bila velika satisfakcija za sate i dane provedene u strpljivom i stručnom radu sa učenicima van redovnih nastavnih časova.

 

 Zato svim pomenutim institucijama, fondacijama i društveno-odgovornim organizacijama, Ministarstvu prosvete i Ministarstvu sporta i omladine predlažem da sistemski objedine aktivnosti, sredstva i podatke (ako je to u zemlji Srbiji ikako moguće) na planu nagrađivanja najboljih učenika i u saradnji sa stručnim društvima i drugim institucijama koje se bave mladima, organizuju niz letnjih nagradnih edukativno-rekreativnih kampova koji će obuhvatiti đake generacije, Vukovce, pobednike na takmičenjima, smotrama, konkursima... I naravno, u kampovima angažuju njihove nastavnike koji sigurno ne bi odbili da budu predavači i moderatori tih programa.

 

Pozdravljajući sve pomenute dosadašnje napore na afirmaciji rezultata najboljih učenika, verujem da će za Srbiju veće ulaganje u najbolje učenike, njihovo ravnomernije nagrađivanje, kao i njihova dalja edukacija, razmena znanja i iskustava, druženje i rekreacija, biti plodotvorno i u smislu konstituisanja buduće društvene elite koja će Srbiju povesti nekim novim i boljim putevima u oblastima nauke, umetnosti, sporta, privrede, unutrašnje i spoljne politike ...

 

Iskreno i dobronamerno,

 

dr Vojislav Andrić

direktor Valjevske gimnazije i

predsednik Društva matematičara Srbije